Even een momentje voor mijzelf. Weg van mijn volle bureau. Gewoon even ergens een kop koffie drinken. Je zou dat luxe kunnen noemen. Dat is ten dele waar. Echte luxe bestaat uit het nuttigen van een kop Italiaanse koffie en tegelijkertijd een stuk in de krant lezen dat niet over Donald Trump gaat.
De mevrouw achter de bar heeft het druk. Veel klanten vandaag. Ze balanceert met twee bladen bier en koffie tussen de tafeltjes en lult intussen in haar telefoon die zij tussen nek en schouder heeft gemultitasked. En zoals mijn buurman Wiebe ooit al eens zei;’ Multitasken bestaat niet. Je doet niet twee dingen tegelijk. Nee, je doet twee dingen half.’
Dat hij daarmee de spijker op de kop sloeg is een understatement als ik de chaos waarneem die de barmevrouw veroorzaakt op het moment dat ze alle twee de dienbladen over de leestafel laat stuiteren. En o, zeker, leestafels zíjn ook voor bladen bestemd maar niet voor volle dienbladen.
Intussen piept mijn mobiel. Een twitterbericht. Wil ik dat lezen? Nee, zal wel weer over Trump of Wilders gaan. Over Wilders gesproken. Als je onderzoek naar taalverloedering wilt doen op Twitter, dan hoef je alleen maar even kritisch te zijn op de PVV.
Voor de deur van de koffietent stopt een enorme luxe bolide. Eruit stapt een kort dik mannetje. Wel raar dat kleine mannetjes altijd de neiging hebben om hele grote auto’s te kopen.Dan lijken ze nog korter.
Het korte dikke mannetje gaat naast mij zitten en bestelt een kop thee. De barmevrouw, die intussen de leestafel schoon geboend heeft, vraagt, welke thee, citroenthee, kruidenthee, rooibosthee.
Het mannetje steigert bijna zijn stoel uit en schreeuwt; ‘ik weiger nog langer rooibos te drinken, ja! Met het rooien van bossen wil ik niks te maken hebben, slet!’
De barmevrouw loopt schijnbaar onverstoorbaar weg en komt even later met een kinderstoel terug.
Meneer Rooibosje stormt scheldend het pand uit. Ik hou hiervan. Dat subtiele non-verbale terugmeppen.
‘Jou staat het wel, dat pesthumeur,’ zegt de barmevrouw met haar handen in de zij tegen de wegrennende tuinkabouter met zijn, voor de deur geparkeerde, penisverlenger, ‘maar ik zou het zelf nooit aantrekken.’
Iemand zet de televisie aan. Het zal niet! Trump met een persconferentie. .Tijdens zo'n persconferentie van Trump is het moeilijk te onderscheiden of de wereld nou aan het instorten is, of alleen mijn wereldbeeld.
Daar moet ik over nadenken. Je moet wel. Je zoekt toch naar enige houvast in deze trieste wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten