Vlak bij de ingang van het bedrijf stappen we uit collega Fröhlich's auto en passeert ons een vrouw met een hond. Het kreng (de hond) kijkt redelijk vals uit z’n ogen. De vrouw niet. Die lijkt helemaal niet te kijken want de hond schijt zonder haar ingrijpen de halve stoep onder.
Ze gooit een stok ergens ver de struiken in en roept naar de hond: ‘Ga hem zoeken!!!.’
Geen reactie. Alleen een rioolwalm van een hond verkerend in een ,volgens mij ,uiterst zorgwekkende situatie met betrekking tot het darm gebeuren
Fröhlich en ik lopen naar de ingang:’snap jij dat nou?,’ vraagt hij. ‘Welke debiel zegt nou tegen een hond ; ga hem zoeken. Zeg dan tenminste, waf waf waf. Of woef waf woef. Dan heb je nog enige kans dat de hond snapt waar je heen wilt.'
Als ik niet reageert zeurt hij door. ‘En dan dat altijd maar weer schouderklopjes geven aan zo’n beest als hij, bij hoge uitzondering, eens iets goeds doet. Dat werkt echt niet. Waarom begrijpt niemand dat. Als een hond iets verkeerds doet, dan geef je hem een mep voor zijn harses. Klaar. Honden snappen dat!'
‘Katertje, Fröhlich?,' vraag ik zuchtend.
Wij worden ontvangen door Krelis Ergernas, financieel directeur van het plaatwerkbedrijf.
‘Heren, iets drinken? Koffie? thee? Watertje? Iets anders?'
‘Tomatensap,’ antwoordt Fröhlich. Wij zitten in een kantoor dat niet onderdoet voor een bordeel op een drukke avond .Veel goudgerande meubels, discrete schemerlampjes en twee half naakte dames die met koffie komen aanlopen.
Ergernas begroet ze: 'Hee, als wij daar Hannie en Jannie met de koffie niet hebben.’
Plotseling komt er een oudere man binnenlopen met een gevlekte regenjas aan. Daaronder een soort broek met sandalen: ‘Sorry dat ik stoor, ’ zegt hij. ‘De deur stond open en er stond plaatwerkbedrijf op de gevel. Eh...verkoopt u ook platen van Elvis?’
Fröhlich stikt bijna in een slok tomatensap en Ergernas geeft Hannie opdracht de man naar buiten te begeleiden en de deur te sluiten.
Voor die situatie een feit is, komt er weer iemand bnnen. De vrouw van net. De vrouw met de hond. Volgens Fröhlich een Rottweiler. (de hond)
‘Verkopen jullie posters van honden?,’ vraagt ze.
‘Nee, absoluut niet,’ zegt Ergernas. Wij zijn een plaatwerkbedrijf, mevrouw. Wij zijn niet Blokker, Hema of Wehkamp, oké?’
De vrouw wordt boos van de toon van Ergernas: ‘Pak hem!,’ roept ze naar de hond.
Geheel in strijd met de mening van Fröhlich, begrijpt de hond meteen de bedoeling en vliegt Ergernas aan. Fröhlich staat op roept iets wat op woef waf lijkt en geeft de hond een schouderklopje op zijn muil. De hond druipt jankend , maar wel schijtend uit alle gaten, af.
Nadat wij een laatste slok genomen hebben verlaten wij, na een nieuwe afspraak gemaakt te hebben, het bedrijf.
Buiten zegt Fröhlich; ‘Ik krijg een beetje genoeg van al dat opgefokte gedoe. Ik wil gewoon iets met minder agressie en gedoe dus ga ik morgen met de kids naar FC Utrecht – Ajax.
Die humor van Fröhlich. Je went er gewoon niet aan..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten